روشني ٿي روشني سان غم ونڊي
آرسي ٿي آرسي سان غم ونڊي.
هوءَ اچي هن جي مان پيرن کي چمان،
هڪ چمي ٿي ٻي چمي سان غم ونڊي.
ڇيهون ڇيهون دل ڪري منهنجي ويو،
ڇوڪري ٿي ڇوڪري سان غم ونڊي.
ڪو نه هن ۾ ڪا ڀري خوشبو سگهي،
دل لڳي ٿي دل لڳي سان غم ونڊي.
هڪ به سجدو ڪونه “صابر” جو اگهيو،
بندگي ٿي بندگي سان غم ونڊي.