شاعري

ڪڏهن ورندين

صابر سيدپوري جي شاعري سندس جذبن جي عڪاس آهي. جنهن ۾ شعوري سگهه به آهي ته داخلي حسناڪي به سندس پيغام چٽو ۽ ڏاهپ تي مبني آهي پنهنجي تجربن ۽ مشاهدن کي اهڙي ته سهڻي انداز ۾ پوئي اڳيان رکندو جو سڀ ويٺل ۽ پڙهندڙ داد ڏيڻ کان سواءِ رهي نه سگهندا.
هي سادو ۽ سٻاجهو ماڻهو آهي جنهن ڪري سندس دل شيشي جيان صاف ۽ شفاف آهي هن جو ذهن آدرشي آهي سچ چوڻ کان نه گهٻرائيندو آهي.
Title Cover of book ڪڏهن ورندين

درد دل جي دوا نه ٿي آخر

درد دل جي دوا نه ٿي آخر،
ڪنهن طرح گهٽ سزا نه ٿي آخر.

هن طرف انتهائون ٿيون ڪيئي،
هن طرف ابتدا نه ٿي آخر.

ڪنهن لئه چنڊ سان ڪري پئي ڳالهيون،
اهڙي هِن کان پڇا نه ٿي آخر.

جهول خالي رهيو حياتيءَ ڀر،
ڪنهن کان ليڪن سخا نه ٿي آخر.

منهنجون “صابر” مري وفائو ويون،
بيوفا کان وفا نه ٿي آخر.