چنڊ کان چاندني ڀي ڪڏهن ٿي جدا؟
تون ٻڌا، تون ٻڌا، تون ٻڌا.
اي پکين جا ولر ساڻ وٺيون هلو،
اجنبي آدميءَ جي مڃيو التجا.
غم وڃي غم ڪيان، ائين ڇو غم ڪيان،
روز غم جي گهلي ٿي اڃان پئي هوا.
آ گلن ۾ هلون، پوپٽن سان ملون،
او مٺا، او پرين، دل گهريا، دلربا.
يار آيو اڱڻ مرڪ جي ساٿ ۾،
ڇو نه “صابر” ڪري مرحبا مرحبا.