وڪڙ ۽ ونگ وانگين تي، وڏيرن جا وزيرن جا،
ھزارين ظلم ھِت آھن، ڪي ميرن جا ڪي پيرن جا.
نئون نِت روز ھِت نعرو، نئين نِت روز غداري،
نئون دولاب نئون دوکو، نئين نِت مِڪر مڪاري،
فريبي چال نِت نئين ۽، اٻوجھن ساڻ عياري،
صبح ۽ شام سانگين تي، ستم سرمائيدارن جا....!!
چڙھي ھن ملڪ جون وييون، وري واڳن جي ورِ واڳون،
ملي ھن قوم کي ھڪ ڪوڙ جو لقمون جڏھن جاڳون،
وري ساڳيا پراڻا سي، ٻڌي پاپي ويھن پاڳون،
رچن ٿا سانگ نِت ھت ڏس، غريبن تي غدارن جا....!!
جي پنھنجي ٻولي ھت ٻوليون، لڳن ٿا گُرز ۽ گوليون،
ڪريون جي ڳالھ حَق جي ھِت، ڀريون جيلن سنديون کوليون،
اُٿو اي سنڌ جا سانگي، ٺاھي ٽانڊن جھڙيون ٽوليون،
ڪريون قُوت سان پنھنجي، مُنھن ڪارا ھِت مڪارن جا!
نه مٽ دنيا ۾ تنھن ثاني، ڏني جنھن قوم قرباني،
گھري ٿي گھوٽ آزادي، مئن جي يار مھماني،
ڪفن سر سان ٻڌي لاھيو، جڪڙ جيجل مٿان جاني،
گذارينِ ٻارَ ڪيئن ڪڏھين، غلاميءَ ۾ غيورن جا....!!
وري اڄ قوم کي نئين جنگ، لئه جاڳو ۽ جاڳايو،
اٽل رکُ عزم اندر ۾، پتنگ ٿي پير پِڙ پايو،
جيئون آزاد ٿي جڳ ۾، يا 'منشي' موت سرمايو،
لڙي سڀ لوڪ تان لاھيون، ھيڏا ھاڃان ھچارن جا....!!