تڙ تان ڇورا تڙ، ھي کورم ڪنھن جا گڏيا،
لوٽن لڱ ليڙا ڪيا، ڌُٻي پيو مون ڌڙ،
مون پنھنجا ڪين پياريا، تون ڪرين ويرين تي پيو وڙ،
ھِڪل ٻيا ھڙ، آئون پنھنجا پياري وٺان....!!
چوري ويا چري، سارا سيڙھا سانگ جا،
ويئي ڀُون ڀڙڀانگ ٿي، جا ھميشہ ھري،
تڙي ڪڍو تر مان، نه ته ٿيندي ڳالھ ڳري،
پئو ماڳ مري، پر- ڦُر نه ڦِرڻ ڇڏيو....!!
مِڙ ڏيئي ڪڍو مڙ، ڪا پونچاٽيل پاسي نه رھي،
کائي کل سائي ڪندي، پوءِ نه ڇڏيندي پِڙ،
ٺلھ تي ٿيندي ٺِڙ، ھي آھي ذات حرامڙي....!!
ڏاڍا سھي ڏنڀ، ڪا جا ڪڻڪي ڪامڻي،
نه ڪا رڙ نه رنڀ، ٻوٿن ٻوٿاڙا چڙھيا....!!
ڏيھان ڏينھن آ ڏيھ ۾، امن جي اڻاٺ،
سوئر سوين سنڌ ۾، ڏاڍ ھيريائون ڏاٺ،
مون کي ماريو ماٺ، ميان ماروئڙن جي....!!
سنٽرل جيل سڏي، سنڌ جي سپوتن کي،
سانگو ساھ ڇڏي، اچو ته ڪوٽ ڪنبائيون...!!
نِمن پپرن ۾ ڪيا، ڳجھن آکيرا،
تڙجي تتر تاڙا ويا، ڳُڻ ڀريا ڳيرا،
وس ته واھيرا، وسن وارثن جا...!!
ڀتارن جي ڀرم جو، ڀاڳياڻين کي ڀؤ،
ڪنا ڪُريت ڪامڻيون، ڪن سدائين ڪؤ،
اوڍي ريٽو رئو، لڄ بچائن لوءِ جي...!!
چڱي سا چُني، جنھن ۾ ستر سانگيين،
جنھن ريبيو روح ريشم ڏي، سا ئي رت رُني،
تنھن نه پَت پُني، جنھن اڀونين سان عيش ڪيا....!!
اديون ھو اڻموٽ، منھنجو ور وريتيون،
وڙھندي مُئو ويڙھ ۾، جوءَ ڪٽيو ڇئي جوٽ،
گھوڙا اھڙو گھوٽ؛ ڪنھن نصيبياڻيءَ نصيب ٿئي....!!
لکي لاکيڻي، جھنڊو پاڙو مون ڏنو،
مرڻ جيئڻ منھنجو، آھي ان ڀيڻي،
ڪر ڇيتيون سان ڇيڻي، ته به ٻولي ٻي نه ٻوليان...!!
واسي چندن واس، پوتيي تو پوتي ڪئي؛
اھڙي ڪيئن تو زندگي، روح آئي راس،
لوئي ڪالھ ڪتي رکي، ڏوٿين منجھان ڏاس،
پاءِ ته ٿئين پناس، ڇنين ڇٽيءَ ورائين....!!
راڻي سان ويھي رم، ڇيڳري ڇڏ ڇانگرا،
ڪونه ايندئي ڪم، جنھن سيتل لئه سينڌون ڪرين...!!
نڪ گدري ڦار، ڳاڙھا ٽماٽا ڳل ٻئي،
چيلھ چيلاٽي جھڙي، لڏي لچڪيدار،
ڳچي پکي نيرڳي، جنھن ۾ موتي مڻيادار،
کڙي بيٺي کوھ تي، ڇوري ڇمڪيدار،
ڪُھي ٿي ڪجلين سان، سورھ ڪئين سالار؛
ائين نه مسافر مار، متان راڻو ڪو ريبي وڃي....!!
واسي چندن وار، چوٽا ڪيئي چوسرا،
سينڌ سُرما سانوري، سورھن ٻيا سينگار،
اڄ به ڪئين ڪاڪ ۾، ٿيندا شاھ شڪار،
ڪوڙين ڪلنگيدار، مرندا تنھنجي مُرڪ سان...!!
ڪاھي آيا ڪاڪ تي، ڇورا نئين ڇاٽ،
پورا جنين پرکيا، سندا ناتر ناٽ،
دوکا تنھن دنگ ٿيا، وارث رسيا واٽ،
ٿيندو ڪاڪ ڪڙھاٽ، موڪل ملندي مالڪين....!!
ڦندو ڦاسي گھاٽ، مرڪي پائج مينڌرا،
ڪنڌ جنين ھت ڪاٽ، سي ڀورل ڀلي ھن ڀونءَ جا...!!