ڏاڍو آھي ڏچو، مانجھي مورمچو، سنڌو ڪري پئي سڏڙا،
سا ڪيئن سُھڻي پار پُڄي، جنھن جي ڪڇ ڪچو،
مانجھي مورمچو، سنڌو ڪري پئي سڏڙا.
سڏ پڙاڏو وِک وِک واڪو، اچو اوس اچو، مانجھي مورمچو،
سنڌ ڪري پئي سڏڙا.
ھينئڙي ڪن ھنڊائيو، سڻو سڏ سچو، مانجھي مورمچو،
سنڌو ڪري پئي سڏڙا.
لوڌ لوڙائن سان لڳي، نانگا ٿي نه نچو، مانجھي مورمچو،
سنڌو ڪري پئي سڏڙا.
”منشي“ پنھنجي ماڳ ۾، ڇو پيا پاڻ پچو، مانجھي مورمچو،
سنڌو ڪري پئي سڏڙا.