امڙ اک آلي، متان ڪرين ماءُ تون،
وارث تو والي، جيجل جاڳيا جوءِ ۾....!!
سپوتن سُئا، سنڌو تنھنجا سڏڙا،
مِڙيا ڪئين مرڻ لئه، مانجھي ڪي مئا،
دِلان ڪر دعا، ته پورا رھون پير تي....!!
مُڇن ساوڪ منھن، ڳلن ڳاڙھا ڳڀرو،
سنڌڙي تنھنجو سُنھن، اچن سِرَ سھائيو....!!
سينڌ سُڪل جو سُنھن، مونکي آھي مامتا،
مٿي تنھنجو مُنھن، سر ڏيئي ڪندس سنڌڙي....!!
جيجل ڏني جنھن ۾، لاڏ منجھان لولي،
ڪير وساري سگھندو، سا ٻاٻاڻي ٻولي،
ٻاونجاھ ٻولن سان، ڄڻ چٽيل ڪا چولي،
لڳي جي گولي، ته به وسري ڪين وجود مان....!!
ھڻي نه حاڪم ڪو سگھيو، ضميرن زنجير،
ترت ويندي تڙجي، تو جا ڪئي تدبير،
جڏھن ڪونڌر ڪھاڙين سان، ورندا مثل وير،
ڏڪائيندا ڏاڍن کي، ھڻي ڪٽارا ڪِير،
مانجھي سڀ مھمير، سِرَ گھوريندا سنڌ تان....!!
ڪنڌ ڪپيندين ڪيترا، ڪونڌ ڪروڙين ڪنڌ،
پيل جن جي پيٽ ۾، سندو مادر منڌ،
ٿيندا پاڻ ملھائي سي، ساڻيھ منجھ سڳنڌ،
سوين سينگاري ويون، سسيون سوريءَ سنڌ،
پري ناھي پنڌ، اجھي آيا صُڀا....!!