ڪاري ڪاري رات او ساٿي، ڪاري ڪاري رات،
جوت جڳائي جڳ ۾ جاڳي، پيدا ڪر پرڀات.
ڪوڙي ڪيس اڙيات اڙي ٿو، بُک ۾ تنھنجو ٻار رڙي ٿو،
دل ۾ پنھنجو پاڻ دڙي ٿو، گھنگھر گھاري گھاٽ گھڙي ٿو،
سينو ڪنھنجو ڪونه سڙي ٿو، ھھڙي منجھ حالت او ساٿي.
رئيس جو ڪتو ريشم پائي، غريب جو ٻار اگھاڙو آھي،
اِئين لکيل اسلام ۾ ناھي، تون ته ڪمائين وڏيرو کائي،
رت پسينو اسان جو آھي، ھن ڪيو ھضمات او ساٿي.
وڏو وڏيرو ڪين ٿَڪي ٿو، ڪنھن جي ڌيءُ ۽ نونھ تڪي ٿو،
ماروئڙن جو ماس الاڙي، ھتي وڪامي پئسي ٽڪي ٿو،
حال ڏسي ھي ڏيل ڏڪي ٿو، ظاھر ھي ظلمات او ساٿي.
مارن جا ڳھي ماس ھڏا، جنھن تي عيش پيا ڪن پيٽ وڏا،
پاپي وڏيرو پاڻ پڏاءَ، پاڻ جھلائي پاڻ ڇڏاءِ،
وقت جو ساٿي مليو تو آھي، حاصل ڪر نجات او ساٿي.
ڇا جو ٽائيم ڇا جو ٽاڻو، مسڪينن جي ماس تي گھاڻو،
سردي گرمي ساڻو ساڻو، پوءِ به گھر ۾ ان نه داڻو،
سمجھي سيٺ ٿو ڪاٺ جو ماڻھو، ھئي ھئي ھتي ھيھات او ساٿي.
'منشي' ڪھڙا ماروئڙن جا، ڪريان ڇا مذڪور ھتي،
ذري ذري ۽ وِک وِک تي، ويڙھيچا وھلور ھتي،
ڏوٿيئڙن کي ڏيھ سڄي ۾، سور مليا سوغات او ساٿي.