ماٺ
مٽيءَ جي خوشبو آهي،
موهن مون ۾ ساھ کڻندو آهي،
۽ مان موهن جي دڙي ۾،
مان اروڙ جي عزت آبرو،
ڏاهر جو ننگُ آهيان،
جنهن کي بغداد ۾ لُٽيو ويو،
رَني ڪوٽ جي قلعي جي،
ڊگهين ديوارن جو بنياد آهيان،
ڪاهوءَ جي دڙي ۾ دفن ٿيل،
چنڊ جو بيباڪ اولڙو آهيان،
مان درياھ جو بدن آهيان،
۽ ڪيترا ئي ڀيرا وقت،
مون کي اُگهاڙو ڪيو آهي،
مڪليءَ جو قبرستان،
مون ۾ رهي ٿو،
منهنجي رتو ڇاڻ ڪٿا،
مون ۾ ئي دفن ٿيل آهي،
۽ ماٺ،
مون کي ڏنگي وئي آهي.