سِرَ سان نه سَلڻ واريون، ڪنهن سان نه ڪجانءِ ڳالهيون،
ڪئن پاڻ پيا گھاريون، ڪنهن سان نه ڪجانءَ ڳالهيون.
احساسَ اندر جا ڄڻ ڪو ڪاٺُ جلائو هن،
ٻارڻ کي جڏهن ٻاريون، ڪنهن سان نه ڪجانءَ ڳالهيون.
تعبير جي پنبڻين ۾ سپنن جا سُڪل ڳوڙها،
اکڙين مان ڪڏهن هاريون، ڪنهن سان نه ڪجانءَ ڳالهيون.
سوچن جو مها ساگر ڇوليون جي هڻي من ۾،
لاحد جون حدون واريون، ڪنهن سان نه ڪجانءَ ڳالهيون.
تقدير سان جهيڙيندي ۽ پاڻ کي ڳوليندي،
پنهنجا نه وچن پاريون، ڪنهن سان نه ڪجانءَ ڳالهيون.
ڌرتيءَ جي محبت ۾ ڪو دارُ قبوليندي،
توکي نه سڄڻ ساريون، ڪنهن سان نه ڪجانءَ ڳالهيون.
آڪاش جي وسعت کي ورتاءُ حياتيءَ جو،
بي موت وڃي ماريون، ڪنهن سان نه ڪجانءَ ڳالهيون.