وقت تي اعتبار ناهي پرين،
وقتُ ڪنهنجو به يار ناهي پرين.
عشق جا منفرد هُيا زاوِيا،
عشق ڪو دين دار ناهي پرين.
دل جون بيباڪيون ويون واسجي،
نينهنَ کان وڌ نکار ناهي پرين.
تنهنجي چپڙن جي سُرڪَ هڪڙي ملي،
سو لَٿو ئي خُمار ناهي پرين.
ٻاٽَ جو ريگذار جاڳي پيو،
لاٽَ جو ڪو دُوار ناهي پرين.
زندگيءَ جي سفاڪين جي مٿان،
سُرت ڀريو سُڪار ناهي پرين.
جڳ ئي آڪاش ٿو پريشان رهي،
ڇا ٿِيو جي قرار ناهي پرين.