مون کي توسان جي پيار ٿي ويندو،
ساھُ سِڪَ جو شڪار ٿي ويندو.
محبتون جي مري ويون جيءَ ۾،
من اُڃو ريگذار ٿي ويندو.
درسُ جنهن ڀي سِکيو نفاست جو،
شخص سو باوقار ٿي ويندو.
خيال کي عمر جي بشارت ڏئي،
هي بدن خاڪسار ٿي ويندو.
ساھ ٻوساٽبو جي يادن جو،
جيئڙو بيقرار ٿي ويندو.
عڪس آڪاش جا چٽيندي جي،
درد جو آبشار ٿي ويندو.