ارپنا
پَهَڻَ پيرَ پِٿُون ڪَيا، تِريُون ڇِنيُون تو،
رَحمُ نه پِيئي رُوحَ ۾، قَدُرُ مُنهِنجو ڪو،
واڪوڪَندِيَسِ: وو! مُون سين جَبَلُ ٿو جاڙُون ڪَري!
(شاهه)
[b]ارپنا[/b]
زندگيءَ جي هر آسِيس پنهنجي جيوَن ساٿي
حبيب الله مهر جي نانءِ،
جو مون لئه تتيءَ ۾ تات ۽ نِٽهڻ ۾ نينهُن بڻيو.
****
پنهنجي سنجيده سَکي شبانه عالماڻيءَ جي نانءِ،
جنهن جي شاعري ادراڪ جي اوٽَ ۾،
ڀرپور موٽ ماڻيندي رهي ٿي.
****
علي بابا،
نورالهديٰ شاهه،
۽ آسي زمينيءَ جي نانءِ،
سندن تخيل ۽ تخليق مٿان ڪڏهن به وقت،
جو لَٽُ چڙهي نه سگهندو.
[b] فرزانا شاهين[/b]