شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

منهنجا جيجل ماءُ، پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!

منهنجا جيجل ماءُ، پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!

وک وک پاتو راهَه ۾، آيل! مون ايذاءُ.
پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!

اکين سانڍيا حوصلا، ڪونهي ڪو سوداءُ.
پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!

ناهي سُکَ جو ڇانورو، سُورَ وڌائن تاءُ.
پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!

ٿيندو ڪوهَنِ کي ڀلا، ڪهڙو ڪو ڪهڪاءُ؟
پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!

سرتيون! ڄاڻان ٿي پئي، نت نت نينهن نڀاءُ.
پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!

ويل نه سنڀران مان ڪِٿي، عمر سڄيءَ ۾ ساءُ.
پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!

“فرزانا” پنهل! رَڙي، ماڳين موٽي آءُ.
پَهڻ پيرَ پِٿون ڪيا!