شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

ڌرتيءَ لئه لکندي، منهنجي ڏات وڌي پئي!

ڌرتيءَ لئه لکندي، منهنجي ڏات وڌي پئي!
منهنجي ڏات وڌي پئي!

خيالن جي بن بن اندر، هيکلڙي هلندي،
منهنجي ڏات وڌي پئي!

ڳوڙها آيل ماءُ جا، چپڙن سان چُمندي،
منهنجي ڏات وڌي پئي!

ڏاترَ جي هِن ڏيههَ ۾، ڏکندن سان ڏکندي،
منهنجي ڏات وڌي پئي!

اَڀرن جي ايذاوَ سان، ڌرتيءَ جان لُڇندي،
منهنجي ڏات وڌي پئي!

تخيل جي سنسارَ ۾، جذبن سان وڌندي،
منهنجي ڏات وڌي پئي!

“فرزانا” ڀٽ شاهه جي، بيتن کي پڙهندي،
منهنجي ڏات وڌي پئي!