منهنجي جيجل ماءُ! گهوريان توتان جندڙي.
ڏک تو رکيا پاڻ سان، مون کي ارپي ساءُ،
گهوريان توتان جندڙي.
پنهنجي سِرَ تي مان کڻان، تنهنجو هر ايذاءُ،
گهوريان توتان جندڙي.
تنهنجي لوليءَ جو امان! ٺاري منُ پڙلاءُ،
گهوريان توتان جندڙي.
ڪِينَ سَهي ٿي مان سگهان، توسان ڪو انياءُ،
گهوريان توتان جندڙي.
تو ئي مون کي آ ڏنو، اڀرن لئه ڪهڪاءُ،
گهوريان توتان جندڙي.
بخش خطا “شاهين” کي تنهنجي دل درياءُ،
گهوريان توتان جندڙي.