شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

تَڪيو سوچيندي، ڪاڏي وقت وڃي پيو!؟

تَڪيو سوچيندي، ڪاڏي وقت وڃي پيو!؟

ساهَن جي مسافري، اڌ ۾ روڪيندي.
ڪاڏي وقت وڃي پيو!؟

منظر سڀ سنسار جا، دل ۾ اوتيندي.
ڪاڏي وقت وڃي پيو!؟

هيڏيون يادون جيءَ کي، ڏاتر ٿي ڏيندي.
ڪاڏي وقت وڃي پيو!؟

وک وک توسان آدمي! ڏاڍو لوچيندي!
ڪاڏي وقت وڃي پيو!؟

سارُن جا وڻ ساهه ۾، پل پل پوکيندي.
ڪاڏي وقت وڃي پيو!؟

پورهيو سڀ “شاهين” جي، هٿڙن ۾ نيندي.
ڪاڏي وقت وڃي پيو!؟