شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

جذبا ٿي پِيا جُهورُ، کائي جوڀن سُورَ ويا!

جذبا ٿي پِيا جُهورُ، کائي جوڀن سُورَ ويا!

روئي اکڙين جو سڄو، نيٺ وڃايو نُورُ،
کائي جوڀن سُورَ ويا!

هيکل هيڏي ڏيهَه ۾، پل پل پاليان پُورُ؟
کائي جوڀن سُورَ ويا!

ڪيئن رَسان توکي پرين؟ آهين ڏاڍو ڏُورُ!
کائي جوڀن سُورَ ويا!

ڳوڙها، ڳاراڻا ڳران، وڌيو دردَ ڪلُورُ،
کائي جوڀن سُورَ ويا!

اکيون ڀاسن آڳ ۽ تن سڄو تندورُ،
کائي جوڀن سُورَ ويا!

“فرزانا” ڪنهن سان سَليان؟ سانگيئڙن جو سُورُ!
کائي جوڀن سُورَ ويا!