شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

مُون سين ڪونهي ڪو، آيل! آهيان هيڪلي!

مُون سين ڪونهي ڪو، آيل! آهيان هيڪلي!
آيل! آهيان هيڪلي!

چين چکيو ڪونهي وري، ڪو دم توکان پو.
آيل! آهيان هيڪلي!

هوت ڇڏي هن پارِ ويو، سُڏڪان ويٺي سو.
آيل! آهيان هيڪلي!

وائي ويڙهيچن سَندي، ويٺي ڳايان وو.
آيل! آهيان هيڪلي!

ساهَن جي هِن سمنڊ ۾، مون کي ڏِس تون ڇو؟
آيل! آهيان هيڪلي!

اوندهه ماري ماٺ ۾، مون کي ڏيئي ڀو.
آيل! آهيان هيڪلي!

ڏيل ڏکي “شاهين” جو، ساٿ ڇِنو جو تو.
آيل! آهيان هيڪلي!