هليا هنج هتان، عالم ڪنگن جو ٿيو!
اُجياري اک ناهِه ڪا، ويٺي ڏُور ڏسان،
عالم ڪنگن جو ٿيو!
ڪوڙ ورايو واٽ تي، ڪيئن نه آنءُ لُڇان؟
عالم ڪنگن جو ٿيو!
ڪيسيتائين دل سڙي، هِتڙان ڇونه اُٿان؟
عالم ڪنگن جو ٿيو!
ڪونهي خوف ڪروڌ جو، پيئي سچ چوان،
عالم ڪنگن جو ٿيو!
سچ جي سٽ سٽ ساهه سان، لُڇيو روز لکان،
عالم ڪنگن جو ٿيو!
“فرزانا” ڏورانهن هلون، کڻ کڻ تيز وِکان!
عالم ڪنگن جو ٿيو!