ايندي اهڙي ويلَ، آجي ٿينديَس ڪوٽَ مان!
ٿيندا ڳوڙها رتَ ڳَڙا، نيڻن جا رابيلَ،
آجي ٿينديَس ڪوٽَ مان!
جهاڳيندي ويندي کُٽي، باقي ٿوري ليلَ،
آجي ٿينديَس ڪوٽَ مان!
ٿيندا ٿيندا پاڻ جا، سِڪَ سان! ساڳيا ميلَ،
آجي ٿينديَس ڪوٽَ مان!
پيرَ صبح کي پهچندا، ٿي وئي آهِه اَويلَ!؟
آجي ٿينديَس ڪوٽَ مان!
“فرزانا” ساهَن سنديون، ٽٽنديون ٻيڙيون هيلَ،
آجي ٿينديَس ڪوٽَ مان!