مهڪي پَيو سنسارُ، سارنگ آيو سرتِيُون!
ساوا گاههَ ڦُٽي پَيا، مُرڪيو هر پنهوارُ،
سارنگ آيو سرتِيُون!
راضي رهندو ايئن ئي، سڀ تي پالڻهار،
سارنگ آيو سرتِيُون!
وڻ وڻ ٿو ويٺو پَسي، پکيئڙن جو پيارُ،
سارنگ آيو سرتِيُون!
ٿر، بر ڏسندو ساءُ سُک، ملندو چينُ قرار،
سارنگ آيو سرتِيُون!
ڳائي سڏڙا ٿو ڪَري، جهانگين کي ٻڪرارُ،
سارنگ آيو سرتِيُون!
“فرزانا” آهي اِڇا، ٿيندو هيلَ سُڪارُ،
سارنگ آيو سرتِيُون!