جيءَ! نه هت ديرو، ڪاري رات کُٽي نه ٿي!
گُهٽجي مرندو ٿو رهي، محبت جو ڳيرو،
ڪاري رات کُٽي نه ٿي!
مَنَ جي واهَڻَ ۾ آ رهيو، خوف سندو گهيرو،
ڪاري رات کُٽي نه ٿي!
ڦاسي پئي هيءَ دل صفا، چوڏس انڌيرو،
ڪاري رات کُٽي نه ٿي!
اونداهيءَ ڪيڏو ڪِيو، رند سڄو ميرو،
ڪاري رات کُٽي نه ٿي!
“فرزانا” لڀجي نه ٿو، پنهل جو پيرو،
ڪاري رات کُٽي نه ٿي!