شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

ٿِيا نيڻ نِراسُ، اُلهيو سج اُلڪا ڏئي!

ٿِيا نيڻ نِراسُ، اُلهيو سج اُلڪا ڏئي!

ويڙهي ويو وجود کي، وک وک تي وشواسُ.
اُلهيو سج اُلڪا ڏئي!

اندرَ مان اوتي لکان، سُورن جو اتهاس.
اُلهيو سج اُلڪا ڏئي!

پاتو ڪارو ويسُ آ، اوندهِه سان آڪاسُ.
اُلهيو سج اُلڪا ڏئي!

ڪهڙي ڪارڻ ٿي ڪٽيان، ڀينر! مان بنواسُ؟
اُلهيو سج اُلڪا ڏئي!

ويچاريءَ کي هوتَ جو، نينهن نه آيو راس.
اُلهيو سج اُلڪا ڏئي!

“فرزانا” رڳ رڳ رڙي، تڙپي ٿو احساسُ.
اُلهيو سج اُلڪا ڏئي!