توکان پوءِ مِٺا! جيئڻ، جيئڻ ڪونه ٿيو!
قسمت ڏيندي آ رهي، وک وک درد، ڌِڪا،
جيئڻ، جيئڻ ڪونه ٿيو!
سارُون تنهنجون ٿيون ڏين، دل کي سُورَ ٿَها،
جيئڻ، جيئڻ ڪونه ٿيو!
توريءَ سک جا ڏينهڙا، ناهن جيءَ ڏٺا،
جيئڻ، جيئڻ ڪونه ٿيو!
تنهنجي پُورن سان پرين، آهن نيڻ وَٺا،
جيئڻ، جيئڻ ڪونه ٿيو!
ڪنهن نه ٻُڌي هن ڏيهه ۾، سُورن ساڻ صدا،
جيئڻ، جيئڻ ڪونه ٿيو!
“فرزانا” هلندي الا، آخر ساهَه ٿَڪا،
جيئڻ، جيئڻ ڪونه ٿيو!