شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

جيئي ٿو هر جيئڙو، هِتڙي پنهنجي لاءِ،

جيئي ٿو هر جيئڙو، هِتڙي پنهنجي لاءِ،
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!

ويهي تون هڪ جاءِ تي، هاءِ نه هيئن واجهاءِ،
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!

اکيون هاڻي واٽَ تي، وئرٿ تون نه وڇاءِ،
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!

جذبا سارا ننڊ مان، جاڳي تون جاڳاءِ،
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!

جُهومي پئي وايو منڊل، گيت نئون ڪو ڳاءِ،
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!

سستي ساري ڪر ڦِٽي، اڳتي وِکَ وڌاءِ،
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!

رنج رُسڻ ۾ ڪين ڪجهه، پنهنجن کي پرچاءِ،
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!

ڇا ۾ پنهنجو آجپو، سياڻا، تون سمجهاءِ؟
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!

“فرزانا” نيڻن اندر، وهم نه ڪو ترساءِ،
ڦيٿو ڦِريو وقت جو!