دنيا جا دلگير، دل کان وسرن ڪين ٿا!
ڌرتيءَ دردن جي اڳيان، بيٺي آ تصوير.
دل کان وسرن ڪين ٿا!
پُٽڙن جي سيني لڳل، گوليون، چاقون، جهير.
دل کان وسرن ڪين ٿا!
سي ئي ٿي ويا سرخرو، فڪري جيءَ فقير.
دل کان وسرن ڪين ٿا!
جذبا گهايل ٿي پِيا، لفظ هئا يا تير!؟
دل کان وسرن ڪين ٿا!
جيئنِ سُک ۽ شانَ سان، مارُو! منهنجا ميرَ.
دل کان وسرن ڪين ٿا!
“فرزانا” هر جيءَ جي، نيڻن وُٺڙا نيرَ.
دل کان وسرن ڪين ٿا!