توسان ڏات ڪَٺي، هنجون هارِ نه هيکلي!
هُو ڏس تارن سان ڀري، آهي رات ڪَٺي،
هنجون هارِ نه هيکلي!
راڻل جي هر جاءِ تي، آهي ذات ڪَٺي،
هنجون هارِ نه هيکلي!
جيءَ ۾ جوڳين جي الا، پل پل تاتِ ڪَٺي،
هنجون هارِ نه هيکلي!
ڏيندي جڳ ۾ حوصلا، آ جذبات ڪَٺي،
هنجون هارِ نه هيکلي!
سڏڪڻ ڇڏ “شاهين” تون، لوري لات ڪَٺي،
هنجون هارِ نه هيکلي!