پَسيو جڳ جو حالُ، سُڏڪي ٿي سنجيدگي.
قربت جو آهي رهيو، ڪيڏو هاڻي ڪالُ.
سُڏڪي ٿي سنجيدگي.
شهرت کي سمجهي پيو، ماڻهو! مايا مالُ.
سُڏڪي ٿي سنجيدگي.
دانش! تنهنجو هلڪڙو، بڻيو خامي خيالُ.
سُڏڪي ٿي سنجيدگي.
احمق ڄاڻي ڪين ڪجهه، تاڙيون محفل هالُ.
سُڏڪي ٿي سنجيدگي.
ناهي ٻِيو “شاهين” سان، خِلوتَ ۾ هي حالُ.
سُڏڪي ٿي سنجيدگي.