شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

هلندي اوکيءَ راهَه ۾، ٿَڪجي ساهَه پوَن،

هلندي اوکيءَ راهَه ۾، ٿَڪجي ساهَه پوَن،
پاڻ نه پانڌي ڪچ جا!

اوکا پنڌَ ڪَيا سدا، صديون لوڪ چوَن،
پاڻ نه پانڌي ڪچ جا!

روهن ۾ ٿِيا رتَ ڳڙا، پير هي سُور سَهَنِ،
پاڻ نه پانڌي ڪچ جا!

احساسن جا نيڻ ٿا، روئي بس نه ڪَنِ،
پاڻ نه پانڌي ڪچ جا!

“فرزانا” پيا حوصلا، چوندا هيئن اچن،
پاڻ نه پانڌي ڪچ جا!