شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

اکين ۾ آسون کڻي، اندر جو انسان،

اکين ۾ آسون کڻي، اندر جو انسان،
تنها ٿو مون سان رهي!

دُنيا ۾ جيئن سنڌڙي، دل جو تيئن ارمان،
تنها ٿو مون سان رهي!

خوابن جو ويڙهو ڦِٽي، ويٺو ٿي ويرانُ،
تنها ٿو مون سان رهي!

هيڏي ساري ڏيههَ ۾، سُوريتو سلطانُ،
تنها ٿو مون سان رهي!

ڪيئن وٺي دل آجپو؟ يادن جو زندان،
تنها ٿو مون سان رهي!

سوچون ساريون ٿيون سَڙن، حيرت جو شمشانُ،
تنها ٿو مون سان رهي!

“فرزانا” منڙو مندر، محبت جو ڀڳوان،
تنها ٿو مون سان رهي!