سُور وَندي ساڻيهَه ۾، هرڪو سوڳي ساهُه،
پسيو سُورَ سبيلَ ٿِيا!
موجون هِنَ کان ڪنهن ڦُريون، ماٺارو درياهُه؟
پسيو سُورَ سبيلَ ٿِيا!
روئندڙ جيجل ماءُ جي، اکين منجهه اللهُ،
پسيو سُورَ سبيلَ ٿِيا!
درد وِڇايل ڄڻ لڳا، دل جي درسگاههُ،
پسيو سُورَ سبيلَ ٿِيا!
“فرزانا” سِڪَ تڙپَ ۾، چنڊَ، پکيءَ جو چاهُه،
پسيو سُورَ سبيلَ ٿِيا!