تن من جاڳي ٿو، ناهي ننڊَ حياتِ کي!
جذبن ۾ آ جستجو، ائين نه پُڇجان ڇو؟
ناهي ننڊَ حياتِ کي!
خواب ٿين ساڀيان پَيا، جَڳَ ۾ جيڏيون! جو،
ناهي ننڊَ حياتِ کي!
گذرن ٿيون لوچي گهڙيون، پنهنجون سڀ لوڪو!
ناهي ننڊَ حياتِ کي!
“فرزانا” سڏڙا ڪَيا، ڌرتي بڻجي وو،
ناهي ننڊَ حياتِ کي!