ميڙيو آهي مون، داڻو داڻو درد جو!
توکي سڀ خوشيون ڏيان، ها پر ڏيندين تون؟
داڻو داڻو درد جو!
توکان پوءِ ٿِيون سڀئي، اکين جون آسون.
داڻو داڻو درد جو!
پوئي مالها ڳل وجهان، ڏي تون مٺڙي ڀُون.
داڻو داڻو درد جو!
مون کي هِن ڏينديون رهيون، اَڀرن جون آهون.
داڻو داڻو درد جو!
ميڙيندي ٿڪجان نه ٿي، محبت جون راهون!
داڻو داڻو درد جو!
“فرزانا” جاڪُون ڇڏيئي، سانڍيو دل تاڪُون.
داڻو داڻو درد جو!