ظاهر ٿيو ايمان، ماياڪاري ٿي مٿي!
ڪيڏو ننڍڙو زَرَ اڳيان، بڻيو آ انسان.
ماياڪاري ٿي مٿي!
ڪيئن شرافت تي ڪِري، گيدي ٿو دهمان!
ماياڪاري ٿي مٿي!
مفلس جي نيڻن اندر، هيکل هر ارمان.
ماياڪاري ٿي مٿي!
چورن لئه آزادگي، ڀاڳين لئه زندان.
ماياڪاري ٿي مٿي!
پيارُ جُوا جيئن هارِيو، دل جو ٿيو نقصان.
ماياڪاري ٿي مٿي!
ڪوڙي سڏجي ڪوڙ جي، ڪاٿي پئي آذان؟
ماياڪاري ٿي مٿي!
“فرزانا” بي زر سندو، هارايل فرمان.
ماياڪاري ٿي مٿي!