شاعري

پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

فرزانا شاهين نثر توڙي نظم جي پُختي ليکڪا آهي، سندس ھي ڪتاب ”پهڻ پير پٿون ڪيا“ ان ڪري به مختلف آهي جو هي مجموعو سنڌي شاعريءَ جي ڪلاسيڪل صنفن واين ۽ بيتن تي آڌاريل آهي. وقت جون ويرون، اهنجن جا اولڙا، پنهنجن جا پيڙاءُ، اهم رشتن جو ناروا سلوڪ، اڄ جي سسئي ۽ سُهڻي سان ٿيندڙ انياءُ، ڌرتي ڌڻين سان ڌوڪا، ڪامڻين سان ڪلور، سکين، سانگين، نياڻين، اياڻين شهرن ۽ ٻهراڙين جي عورتن سان ناانصافيون سندس واين ۽ بيتن جا اهم موضوع آهن.
Title Cover of book پَهڻَ پيرَ پِٿون ڪَيا

ساري ڀُونءِ شعاع، آهي چنڊ ٻريو،

ساري ڀُونءِ شعاع، آهي چنڊ ٻريو،
تولئه رُوح ڀريو!

اوٿر وانگي اوچتو، تنهنجو خيال وَريو،
تولئه رُوح ڀريو!

ساريندي نيڻن اندر، آهي آب تَريو،
تولئه رُوح ڀريو!

ساري ڪلهه جا ڏينهڙا، دل جو ڌيان ڌريو،
تولئه رُوح ڀريو!

ڏسندي چنڊ چڪور جو، ساڳيو چاهَه چَريو،
تولئه رُوح ڀريو!

“فرزانا” ڏنجهَه سان ڪِٿي، ناهي ڏيل ٺريو،
تولئه رُوح ڀريو!