ڏُکندن جي هِنَ حالَ تي، ڳڻتيون ڳارينديون،
مون کي مارينديون!
تنهنجيءَ دل جون نفرتون، باهيون ٻارينديون،
مون کي مارينديون!
هئه هئه هيڏيون هي وِٿيون، دل کي ڏارينديون!
مون کي مارينديون!
سوچون سِگريون ساهَه لئه، ڪاٿي ٺارينديون؟
مون کي مارينديون!
امڙيون هِنَ سنسارَ ۾، هَنجون هارينديون،
مون کي مارينديون!
وِڇڙي منهنجون سرتيون، نيٺ وسارينديون،
مون کي مارينديون!
“فرزانا” ڏُکَ ڇوليون، مُورُ نه تارينديون،
مون کي مارينديون!