منهنجو ڪو ديوانو ناهي،
جُڙيل ڪو افسانو ناهي.
پاڻ هلان مان ٺاهي جوڙي،
اهڙو ڪو به بهانو ناهي.
هُن جي نيڻن مان جو پيتم،
ياد رهيو مئخانو ناهي.
درد سگهين تون منهنجو ماپي،
تو ڏي سو پئمانو ناهي.
خالي گهر ۾ تنها آهيان،
ڇا هي ڪو ويرانو ناهي؟
سُک وراڻيو ويندي مون کي،
تو سان ڪو يارانو ناهي.
گھاءُ به آخر ڀرجي ويندو،
گولي آ ڪو طعنو ناهي.
*