نوان درد پل پل سهي ٿو چريو،
مگر ٽهڪ ڏيندو رهي ٿو چريو.
ڌِڪارُن جي بارش مٿس ڇا پئي،
ڪچي گهر جيان ڏِس ڊهي ٿو چريو.
عجب ساڻُ هر ڪو تڪي کيس ٿو،
لڳو ڄڻ ته اُڀ مان لهي ٿو چريو.
ايامن پُڄاڻا ڏُٺئين آرسي،
سندس عڪس کان ڀي ٽهي ٿو چريو.
مُسلسل اڪيلو اڪيلو رهي،
سياڻو به آخر ٺهي ٿو چريو.
*