ذهن ۾ شعوري ڏيئن کي جلايو،
انڌيرن کي هاڻي اندر مان ڀڄايو.
ڪتابن کي خالي نه گهر ۾ سجايو،
پڙهو پاڻ ڀي، ۽ ٻين کي پڙهايو.
ثقافت سڃاڻپ آ قومن جي سائين،
سڃاڻپ نه هر هر وڳن جان مٽايو.
لتاڙي ويون چنڊُ ڀي غير قومون،
اوهان پيا مئن جي دڙي کي پڏايو.
عمل جي به دنيا ۾ داخل ٿيو ڪو،
ٺلها يار نعرا نه هاڻي لڳايو.
سڄي سنڌ پاڇو پرين جو ته آهي.
قبيلن جا جهيڙا خدارا گهٽايو.
*