جيون مُٺ ۾ واري آهي،
جيئڻ ليڪن جاري آهي.
گُلڙن پٺيان ڊوڙي ڊوڙي،
ڪنڊن سان ٿي ياري آهي.
اُلجهي ڪيڏا نيڻ ويا هن،
تو جا سينڌ سنواري آهي.
سائي جوڀن رات آ مون لئه،
رات جا توسان گهاري آهي.
توکي چاهي پاڻيءَ ۾ ڄڻ،
ڪاغذ ٻيڙي تاري آهي.
تو به ته اوبر پاڻي سمجهي،
چاهت منهنجي هاري آهي.
ٽاري ٽاري هيڻو بڻيُس،
تنهنجي سار سگهاري آهي.
واپس مون ڏي ڪانه وري آ،
تو جا ننڊ اُڏاري آهي.
پيار جو پنڇي ڀٽڪي پيو ٿو،
هر دل ٽٽل ٽاري آهي.
ڀوتارن جي دنيا ۾ ڄڻ،
سرور قرضي هاري آهي.
*