حَسينن جي چنچل ادائن آ ماريو،
مِثل تيرَ قاتل نگاهن آ ماريو.
کِلي جو ملي ٿو سو پنهنجو ٿي سمجهي،
چَريءَ دل جي اهڙين خطائن آ ماريو.
ستارن جو مولا ڪري ٿو نه ليکا،
زماني جي ليڪِن خدائن آ ماريو.
پياري زهر ۽ چَوَن ٿا جيئڻ لئه،
عجب دلبرن جي سزائن آ ماريو.
ڏجي ڏوه ڪهڙو ٿا سهڻن کي سوچيون،
اسان کي ته پنهنجين وفائن آ ماريو.
*