هر روز ٿو وڪامي
تنهنجو ته جسم ڇوري،
مالڪ مگر نه هن جو
اڄ تائين ٿي سگهيو ڪو.
اکڙين منجهان ٿو تنھنجي
جو جام ڇلڪي اڪثر،
پيئندڙ به ڪيترا پر
قطرو نه پي سگهيو ڪو.
اُهڃاڻ زندگيءَ جا،
تو ۾ ڏسان ٿو سارا،
تنهنجي سهاري ليڪن
پل ڀي نه جي سگهيو ڪو.
هي سرد جسم تنهنجو
هر ڪو پيو لتاڙي،
پر روح ۾ نه تنهنجي
اندر لهي سگهيو ڪو.
*