سارَ جا پنڇي ڀٽڪن پيا ٿا،
ناهي ڪو آکيرو تن جو.
يادون ڀي ڪي جوڳين جهڙيون،
ٿاڪُ نه ڪوئي ديرو تن جو.
تو ها ارپيا پيار جا لمحا،
ڪونه لڌو اڄ پيرو تن جو.
خواب ٿيا جي مِٽِيءَ ڀيڙا،
پاندُ ويو ٿي ميرو تن جو.
دردن جي ٿي دل آ مون سان،
روز وڌي پيو گهيرو تن جو.
*