اسان جي نيڻن ۾ خواب ڪيئي،
مچائي ويٺا عذاب ڪيئي.
ذهين ڪيڏو صنم آ منهنجو،
سوال هڪڙو جواب ڪيئي.
هتي ته ڀئونرا ضرور ايندا،
ٽڙيل جو آهن گلاب ڪيئي.
سگھي نه چهرو پڙهي اسان جو،
پڙهي ٿي جيڪا ڪتاب ڪيئي.
سمئه جو اونهو سمونڊ آهي،
ٻڏي ويا جنهن ۾ شباب ڪيئي.
گناهه هاڻي ڪرڻ ڏيو ڪو،
ڪمايا آهن ثواب ڪيئي.
*