ڇيڙ نه تون تڪرار جون ڳالهيون،
ساجن ڪر ڪي پيار جون ڳالهيون
.
مون سان ڪر تون پنهنجون ڳالهيون،
پاسي ڪر سنسار جون ڳالهيون.
دنيا داري ٿيندي پئي تون،
دل جي ڪر واپار جون ڳالهيون.
گلڙن جهڙا ماڻهو تو وٽ،
ڪاٿئون آيون خار جون ڳالهيون.
هر ڪو چاهي عيش پيو ماڻڻ،
ڪو به نه ڄاڻي دار جون ڳالهيون.
سڀ کي ڪيڏيون وڻنديون آهن،
پنهنجي پنهنجي يار جون ڳالهيون.
تون ڪيئن سمجهين محلن وارا؟
پيٽ بکايل ٻار جون ڳالهيون.
پنهنجي پير تي پاڻ ڪيو مون،
اوريان ڪيئن تنهن وار جون ڳالهيون.
ڪير ٻُڌي ٿو دل سان سرور
دل جي هتِ بيمار جون ڳالهيون.
*