ٿئي ها ڀلو جي هُو مون کي ملي ها،
سفر زندگيءَ جي ۾ گڏجي هَلي ها.
اَجهو هن جي آمد سان مهڪي پئي ها،
مثل مورَ منهنجي اڱڻ تي ٽِلي ها.
جا گذري بنا هن ٻڌايان ها هن کي،
اندر پنهنجو هو ڀي ته مون سان سَلي ها.
نڀائي ها ناتو هُو هر حال ۾ پيو،
روئي ها هُو گڏجي ۽ گڏجي کِلي ها
.
ذهن دل ۾ هُن جي فقط مان هُجان ها،
زماني ٻئي کان سندي دِل پَلي ها.
هُجي ها نصيبن ۾ منهنجي اگر هُو،
نه اکڙيون پُسَن ها نه ئي دل جَلي ها.
*