ڳنڍي نينهن ناتو ڇنڻ ڪونه آيو،
اسان کي اوهان کان رُسَڻ ڪونه آيو.
اسان ڏي هُيو جو ڏنوسين اوهان کي،
ڪڏهن پَر اوهان کان وٺڻ ڪونه آيو.
اوهان در هميشه جهڪايو آ سِرَ کي،
ڪڏهن ڀلجي در ٻئي جهڪڻ ڪونه آيو.
غلامي آ نيڻن قبولي اوهان جي،
اوهان کي ڇڏي ٻيو ڏسڻ ڪونه آيو.
اوهان ناهيو جنهن ۾ اسان ساڻ شامل،
سو نيڻن کي سپنُو لڀڻ ڪونه آيو.
اوهان تي ئي سرور لکيو آ غزل هي،
ڪريون ڇا ٻين تي لکڻ ڪونه آيو.
*