ڇو وڏيري رئيس ۽ ڀوتار جون ڳالهيون ڪريون،
ڇو نه ڪنهن مسڪين ۽ لاچار جون ڳالهيون ڪريون.
وقت جي سرڪار جي ساراهه کان آهي ڀلو،
هيمون هوشوءَ روپلي ڪنڌار جون ڳالهيون ڪريون.
زلفَ ڪارا نيڻ ناسي ڳِلَ ڳاڙها ڀي چڱا پَرَ،
پاڻ سوريءَ قيد ۽ ٿا دار جون ڳالهيون ڪريون.
جن اسان جي عزتن سان خوب هو کلواڙ ڪِيو،
حيف آ تن ساڻ پيا سهڪار جون ڳالهيون ڪريون !
تون ته پنهنجي ذات تائين ٿي وئين محدود پَرَ،
پاڻ ٿا واڪي وڏي سنسار جون ڳالهيون ڪريون.
محبتن جي نانءُ تي جو ٿي پيو تخليق آ،
آ ته ڪچري تي پيل ان ٻار جون ڳالهيون ڪريون.
تون ڀلي ساراهه پيو پرفيوم پئرس جا پرين،
پاڻ مِٽِيءَ جي پيا مهڪار جون ڳالهيون ڪريون،
ٿي نڌڻڪو پيو مري هر دور ۾ جيڪو هتي،
ڪو ڏَسي ڪنهن ساڻ اُنَ فنڪار جون ڳالهيون ڪريون.
چنڊَ تي دنيا وڃين آهي پُڳي پر دوستو،
پاڻ پيا بس يار جي ديدار جون ڳالهيون ڪريون؟
ڪو ٻُڌيئي ڪونه پيو دل ساڻ سرور جي ڪٿا،
ڄڻُ اسان پيا بس ائين بيڪار جون ڳالهيون ڪريون.
*