جِيوَن مُٺِ ۾ واري آهي،
جيئڻ ليڪن جاري آهي.
گُلڙن پُٺيان ڊوڙي ڊوڙي
ڪنڊَن سان ٿي ياري آهي.
اُلجهي ڪيڏا نيڻ ويا هِن،
تو جا سينڌ سنواري آهي.
سائي جوڀن رات آ مون لئه،
رات جا توسان گھاري آهي.
توکي چاهي، پاڻيءَ ۾ ڄڻ!
ڪاغذ ٻيڙي تاري آهي.
توبه ته اوبر پاڻي سمجھي،
منهنجي چاهت هاري آهي
.
ٽارَي ٽارَي هيڻُو بڻيسُ،
تنهنجي سار سگھاري آهي.
واپس مون ڏي ڪانه وَري آ،
تو جا ننڊ اُڏارِي آهي.
توکان پوءِ تنهائِن ئي،
منهنجي ڪئي پوءِ واري آهي.
پيار جو پنڇو ڀٽڪي پِيو ٿو،
هر دِل ٽُٽَل ٽاري آهي.
تبديلي ڇا آڻيندو سو،
نَسُلي جو واپاري آهي.
ڀوتارن جي دنيا ۾ ڄڻ،
سرور قرضي هارِي آهي.
*